శ్రీనివాసుని సంకీర్తనలు

కీర్తన 220

-----

గారాల పట్టికై గానము చేసి
గారవముతోడి పిలిచేడులే

నెరనమ్మిన వానికై నెదురు చూసి
నెరజాణ నెపముతోడి పరిగెడులే

మధురాలు ఒలికించే ఆమాట వింటేనేచాలు
మనసేను పులకించి సుమమెల్ల వికసించేనులే
అధరాలు పలికించే ఆవేణు మోగినచాలు
నందాలు నర్తించి వనమెల్ల పరవశమాయెలే

సత్యమును నెదుకుతు ఆ సుందరి
సౌజన్యమును కొరకు ఈ సుగుణము
సరాగాలు పాడి సయ్యాటలాడేరులే
సొలసిన వేళ ప్రీతీతో ఒడిని చేరునులే

గారాలు ప్రియమై గోలోలుడు విరహమై
యమునను దాటి గోకులమున విహరించెలే
మేఘాలు మురిసి మొహాలు కురిసి
ప్రణయగీతికలు పాలపుంతలై పరవళ్ళు తొక్కెనులే