శ్రీనివాసుని సంకీర్తనలు

కీర్తన 129
-----
పూజకి పనికి రాని పువ్వునైతిని
పాటకి పనికి రాని పల్లవినైతిని
ప్రేమను నోచుకోని ప్రియురాలినైతిని
కనులున్న కన్నయ్యను కాంచలేకపొతిని
ఎద నిండుగ నీరూపం నిండినా
భావము తెలుపలేని బంధీ నైతిని
మనసునిండా మల్లెలు విరబూసినా
మాధవుని మురిపెము మురవరము
లేక కొమ్మకే వాడి వాలిపోతిని
అడవిలోకాచిన అందాల వెన్నలనైతిని
మూగబోయిన అందెల రవమునైతిని
వృందావనమున కన్నీటి సంద్రమైతిని
కాలమే ఇక రాడు కానరాడునని కదిలితే
మనసు తహతహలాడే మది ఊగిసలాడే
హృది గిలగిలలాడే ప్రాణం విలవిలలాడే
కన్నా.............కృష్ణా.............కరుణలేదా
మాధవా....ముకుందా... రాధ మనసునలేదా
గోవిందా... గోకులానందా..బృందా గురుతులేదా