-----
మరువలేక మరచిపోలేక మనసు మార్చుకోలేక వీడలేక విడిచిపోలేక బంధము బాపుకోలేక
ప్రేమ కురిపించి మనసు మురిపించే మేఘమే రాక
చేయి అందించి బంధము బతికించే నాధుడే లేక
ఎన్నాళ్ళొ ఎన్నేళ్ళో ఈ ఒంటరి పయనం ఎరుగక
తోడు రాని నీడ లేని మొడుబారిన మొవినై ....
మనసు ఛంపుకొని మమతను మాపుకోలేక
తుంటరి కృష్ణయ్య రాకకై కనులు వేచిచూడలేక
తలుపులు మూయలేక వలపులు ఆపుకోలేక
వెన్నెలకాచిన వృందావనిలో మల్లెలుపూచిన మధురావనిలొ
వేయి చూపులతో వేచియున్నాను రారా కృష్ణా రారా కృష్ణా రారా
No comments:
Post a Comment