కీర్తన 144
-----
నేనొచ్చే దారిలో
నల్లా నల్లనయ్య తొంగి చూసినాడే
తీరా తిరిగిచూస్తే దొబూచులాడాడే
ఓ మాటంటూ మళ్ళీ ముందుకు వచ్చాడే
సిగ్గులు మొగ్గలు వేస్తూ చల్లగా నసికాడే
మనసే ఇస్తావానంటూ మారాము చేసాడే
నల్లా నల్లనయ్య నావల్ల కాదయ్యొ
నలుగురిలో నను అల్లరి చేయకయ్యా నంటే
నా మీద అలిగి వాడు బుంగమాతి పెట్టాడే
కన్నెమనసు నెరుగక కోపమేల నంటే
వలదన్న వడిలోవాలి వెన్నలా కరిగాడే
వలుపులన్నీ దోచాడే వెంటనే మాయమైనాడే
No comments:
Post a Comment